تصویر معوج فیک‌ها از ایران دوره پهلوی دوم؛ بهشت نمایی از دوزخ فقر و فلاکت!
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۲۴۲۵۴
اگر گذارتان به فضای مجازی یا شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای افتاده باشد، حتماً با حجم عظیمی از ویدئو‌ها و عکس‌های زیبا و خوش آب و رنگ دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مواجه شده‌اید. تصاویری که انتشاردهندگانش به واسطه آن قصد دارند، عصر پهلوی را عصر طلایی و پیشرفت ایران معرفی کنند! نسل جوان با دیدن آن تصاویر دچار بلاتکلیفی می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این میان بخشی از کسانی که حتی شرایط دوره پهلوی را هم در کرده‌اند، مقهور این جادوی تبلیغات رسانه‌ای شده و با حسرت آن ایام را مرور می‌کنند. در واقع رسانه‌های سلطنت‌طلب و بوقچیان مزدبگیر فضای مجازی از ضعف حافظه تاریخی جامعه استفاده کرده و رضاخان و پسرش را منادیان آبادی و آزادی ایران معرفی می‌کنند! در این فضای تبلیغاتی آنان قهرمانان ملی ایران و فرح دیبا معمار فرهنگ و هنر ایران معرفی می‌شوند، اما خوب است واقعیت دوران پهلوی را براساس اسناد، گزارش‌ها و خاطرات خبرنگاران و سفرای کشورهای خارجی و نزدیکان محمدرضا پهلوی هم ارزیابی کنیم. مقال پی‌آمده با این هدف به نگارش درآمده است.
وضعیت رقت بار اقتصادی مردم در دوره پهلوی دوم
مجله آلمانی «اشپیگل» در سال ۱۹۵۲ میلادی (۱۳۳۱ هجری شمسی) و در شماره ۳۴ خود به ارائه گزارشی تحلیلی و میدانی از ایران اوایل دهه ۳۰ پرداخته است. در بخشی از این گزارش، وضعیت منطقه ۱۰ تهران مورد بررسی قرار گرفته است: «از صدها کلبه پر از شپش و فقیرانه منطقه ۱۰ تهران واقع در جنوب شهر، هر شب بوی تریاک به بیرون می‌خزد و با بوی نفرت‌انگیز جوی‌های شهر مخلوط می‌شود. وضعیت آب آشامیدنی، دفع زباله و کانال‌های پایتخت میلیون نفری ایران بدین‌گونه است. آب این جوی‌ها بوی ادرار می‌دهد. زباله‌ها به شدت فاسد شده‌اند و تعفن حاصل از مدفوع و فضولات انسانی و حیوانی، مشام را آزار می‌دهد... تخمین زده می‌شود که دو سوم مردم ایران، تریاک مصرف می‌کنند... بیماری سل، پیامد نوعی بهره‌کشی عمومی و بی‌رحمانه از نیرو‌های کار است. کودکان پنج ساله و زنان جوان ۳۰ ساله، مانند پیرزنانی فرتوت و بدون دندان می‌شوند و شمار بالایی از کارگران، غالباً ۱۰ تا ۱۲ ساعت از روز را در فضا‌های بدون نور کارگاه‌ها و کاروانسرا‌هایی که قالی‌بافی نام دارند، کار می‌کنند. همین کارگران فقیر و بیمار یکی از نفیس‌ترین و گران‌قیمت‌ترین فرش‌های جهان را می‌بافند.»
البته در آن دوران و با اندکی تسامح، در اغلب کشور وضعیت به همین شکل بود. از مردم فقیر خرمشهر و جنوب ایران گرفته - که از ته مانده و مازاد غذای امریکایی‌ها استفاده می‌کردند- تا مردم‌ساری در شمال کشور که توان تهیه بیش از دو وعده غذا در روز را نداشتند که آن هم مقداری نان خشک و ماست بود. دو دهه بعد نیز وضعیت معیشت ایرانیان، تفاوت چندانی نمی‌یابد. در آن دوران بیش از ۴۰ درصد خانوار‌های شهری، در یک اتاق زندگی می‌کردند، چون قدرت تهیه‌خانه‌ای بزرگ‌تر را نداشتند. برخی افزایش حقوق‌ها در این دوران، چون متناسب با کاهش قدرت خرید مردم در طول سال‌های گذشته نبود، نتوانست هیچ تغییر محسوسی برای قشر ضعیف جامعه به وجود آورد. روزنامه کیهان در شماره ۲۳ فروردین ۱۳۴۰، چنین می‌نویسد: «اخیراً برای تثبیت اوضاع اقتصادی کشور، برنامه‌هایی طرح شده و دولت امیدوار است با اجرای این طرح‌ها بتواند قیمت‌ها را در یک سطح قرار دهد و از نوسان شدید آنها جلوگیری کند. در اجرای این امر تطبیق عرضه و تقاضا یک اصل مهم به‌شمار می‌رود. عدم انطباق عرضه و تقاضا به‌خصوص در مورد مسکن، بیش از سایر امور به چشم می‌خورد. به‌علت تقاضای بیش از عرضه کرایه مسکن در همه کشور به‌خصوص در تهران به وضع بی‌سابقه‌ای افزایش یافت و هزینه مسکن که طبق آمار بانک ملی در ۱۳۱۵ مساوی ۱۰۰ بود، به ۳ هزار و ۶۰۰ در سال ۱۳۳۶ رسید. هیچ یک دیگر از اقلام هزینه زندگی در طول این مدت، به این سرعت افزایش نیافت... شکی نیست که در این مدت ۲۱ سال، درآمد افراد ۳۶ برابر نشده است و ناچار هزینه مسکن برای عموم، به صورت یک خرج توانفرسا درآمده است. امروز در تهران نزدیک ۶۰ هزار خانه خالی وجود دارد که بدون مشتری مانده است.
با این همه کمی درآمد و گرانی کرایه‌ها مانع از این است کسانی که از لحاظ مسکن در مضیقه هستند، بتوانند در این ساختمان‌ها سکنی گزینند.» با این همه وضعیت مسکن در دهه‌های بعد نیز بهبود نیافت. براساس آمار بانک مرکزی، در سال ۱۳۵۳ اجاره‌بهای مسکن در تهران ۲۰۰ درصد افزایش یافت و موادغذایی با گرانی ۳۰ درصدی همراه شد. گرانی در این دوران به‌حدی بحرانی بود که در نطق افتتاحیه مجلس بیست و چهارم، بحث افزایش قیمت‌ها و مبارزه با گرانفروشی یکی از مسائل روز و محوری آن زمان بود. اگر نگاهی به خاطرات اسدالله علم بیندازید، عمق مصیبت در این دوران را بهتر درک خواهید کرد. علم در روزنوشت ۵ دی سال ۱۳۴۸ خود می‌نویسد: «سواری زیبایی بود. آرزو کردم‌ای کاش تنها نبودم. دو کامیون در جاده فرح‌آباد تصادف کرده و ترافیک را حسابی بند آورده بودند. صبر کردم و در این فاصله نگاهی به زندگانی مردم این بخش تهران انداختم. تمام خیابان‌هایی که به بزرگراه می‌خورند، کثیف و خاکی هستند... صبح زود بود و پلیس راهنمایی هنوز سرکار نیامده بود، ولی یک پلیس تنها که پی در پی سیگار می‌کشید، باد در غبغب انداخته بود و چنان با مردم رفتار می‌کرد که گویی پادشاهی است در حضور رعایایش. چند مرد و زن چادری با بغچه‌های زیر بغل از حمام عازم خانه بودند... گروهی بچه دور هم جمع بودند. دختر‌ها همگی چادر بر سر داشتند. طبقات بالای جامعه ما هرگز در چنین ساعتی از خواب بیدار نمی‌شوند، دخترهایشان هم چادر سرشان نمی‌کنند. مردم دور چرخ لبوفروشی ازدحام کرده بودند. در گوشه خیابان، چند سگ ولگرد و چند بچه لخت و عور لابه‌لای زباله‌ها می‌لولیدند... سربازان وظیفه با سر‌های تراشیده، شلوار‌های بدقواره و پوتین‌های بی‌ریخت در کنار خیابان قدم می‌زدند و ظاهراً از تعطیلی صبح جمعه‌شان لذت می‌بردند... هم کسالت‌آور بود و هم غم‌انگیز صحنه‌ای از جامعه رو به توسعه... هیچ مقدار خوش‌بینی زندگی را در این خیابانها تغییر نمی‌دهد.»
کمبود کالا‌های اساسی و سوءمدیریت در ارائه خدمات
کمبود کالا‌های اساسی از دیگر مشکلات جدی کشور بود که با وجود درآمد‌های هنگفت نفتی، به دلیل سوءمدیریت علاج نشد. اسدالله علم در کتاب خاطرات خود درباره گرانی رو به رشد حاصل از مدیریت هویدا می‌نویسد: «در تابستان ۱۳۵۲، بسیاری از انواع موادغذایی کمیاب شده و اگر هم یافت می‌شد با قیمتی چند ده برابری به فروش می‌رسید. در ماه‌های نخست سال ۵۳ نان هم پیدا نمی‌شد و هویدا همواره اعلام می‌کرد که ما در عصر طلایی به سر می‌بریم.» با این همه محمدرضا پهلوی بی‌توجه به این مسئله معتقد بود، مردم باید یاد بگیرند تا بدون آنها زندگی کنند! علم در روزنگاشت ۲۴ شهریور ۱۳۵۲ خود می‌نویسد: «سر شام موضوع صحبت کمبود بعضی از کالا‌های اساسی بود که شاه عقیده دارد مردم باید یاد بگیرند بدون آنها زندگی کنند!.» بی‌توجهی محمدرضاپهلوی نسبت به وضعیت معیشتی مردم در سال‌های بعد هم تغییری نمی‌یابد. علم در خاطرات ۲۳ فروردین ۱۳۵۳ خود به واکنش شاه در برابر وضعیت بد اقتصادی و کمبود اقلام مورد نیاز جامعه اشاره کرده و می‌نویسد: «[به شاه]عرض کردم متأسفانه در داخله به‌واسطه غفلت متصدیان، نه گوشت در دسترس مردم است، نه شکر، نه گوشت مرغ و مردم خیلی ناراضی هستند و این صحیح نیست. آخر چرا این پیش‌بینی‌ها را نمی‌کنند؟ همه چیز هم گران شده. تعجب است که شاهنشاه تمام گوش کردند، ولی همانطور که چشمشان را روی هم گذاشته بودند، اصلاً باز نکردند و یک کلمه جواب ندادند. من که شاهنشاه را می‌شناسم، می‌دانم این به معنی این است که حرف تو را می‌شنوم، ولی نمی‌خواهم جواب بدهم.»
فرانسیس فیتزجرالد نویسنده معروف امریکایی (برادرزاده سفیر امریکا) نیز وضعیت ایران در سال ۱۳۵۳ را بدتر از سوریه ارزیابی کرده و می‌نویسد: «وضعیت ایران به طور کلی، به مراتب بدتر از کشوری مانند سوریه است که نه نفت و نه ثبات سیاسی دارد. به این دلیل که شاه برای توسعه کشور، هرگز تلاش جدی نکرده است... ثروت کشور بیشتر به سوی خودرو‌های شخصی و نه اتوبوس، کالا‌های مصرفی و نه بهداشت عمومی و حقوق سربازان و پلیس کشور و نه آموزگاران، سرازیر شده است.» مینو صمیمی منشی امور بین‌الملل دفتر فرح نیز درباره وضع کارگران می‌نویسد: «سال ۱۳۵۴ شاه دستور داد، دستمزد کارگران در ۲۱ واحد بزرگ صنعتی کشور تا ۳۰ درصد اضافه شود و در سال بعد نیز اکثر کارگران مبلغی به اندازه حقوق یک ماه خود به عنوان عیدی، در نوروز ۱۳۵۵ دریافت داشتند. اما به رغم افزایش درآمد طبقات مزدبگیر، هیچ بهبودی در معیشت آنها پدید نیامد و اکثراً در شرایط سخت به زندگی ادامه می‌دادند.»
قطع مکرر برق در دوران شکوفایی اقتصادی؟!
قطع مکرر برق، یکی دیگر از معضلات مردم ایران در دوران پهلوی بود. پرویز راجی آخرین سفیر رژیم پهلوی در لندن، در ۳۱ تیر ۱۳۵۶ در خاطرات خود می‌نویسد: «موقعی که به تهران رسیدم، در هتل هیلتون و برای اولین بار به خاموشی برق برخوردم که در ساعت شش و نیم بعدازظهر آغاز شد و به مدت چهار ساعت تمام ادامه یافت. در طول این مدت، هیچ نقطه‌ای از شهر برق نداشت... در نگاهی که از بالکن هتل به شهر تهران انداختم، صف دراز اتومبیل‌ها را دیدم که به علت خاموشی چراغ‌های راهنمایی در خیابانها از حرکت بازمانده‌اند و با به صدا‌درآوردن بوق‌های خود نسبت به خاموشی برق اعتراض می‌کردند... خاموشی‌های برق در ایران رژیم را به سرگیجه دچار ساخته و سبب نارضایتی فراوانی در بین مردم شده است. تا جایی که دیگر هیچکس، وعده‌های پشت سرهم رژیم را در مورد اینکه افزایش مخارج تسلیحاتی، اثری در کاستن از فعالیت در بهبود زندگی مردم ندارد را باور نمی‌کند. هم‌اکنون مردم در ایران، به شدت از کمبود روشنایی برق و عدم توانایی در استفاده از تهویه و یخچال، در بحبوحه گرما عذاب می‌کشند و احساس می‌کنند بودجه‌ای که باید صرف تأمین رفاه آنها شده باشد، به خرید جنگ‌افزار اختصاص یافته است.»
«زاغه نشینی» از پیامد‌های انقلاب سفید و اصلاحات ارضی
محمدرضا پهلوی پس از آنکه دوباره بر تخت سلطنت نشست، در پی آن بود که کشور را از لحاظ اقتصادی متحول سازد؛ لذا پیش از اجرای طرح اصلاحات ارضی اعلام کرد: «اکنون ۷۵ درصد از مردم ایران در کشاورزی و ۲۵ درصد در صنایع به کار اشتغال دارند. طی ۲۰سال آینده این نسبت باید معکوس شود و بیشتر از ۲۵ درصد از اهالی کشور، در کار‌های زراعتی مشغول نباشند.» با چنین رویکردی، قانون اصلاحات ارضی در اوایل دهه ۴۰ و در سه مرحله به اجرا درآمد. پس از گذشت یک دهه و در سال ۱۳۵۱، کار اصلاحات ارضی در ۵۰ روستا پایان یافت و روستاییان صاحب زمین شدند. در نگاه نخست کشاورزان، صاحب زمینی که سال‌ها روی آن کار کرده بودند، می‌شدند، اما در اصل زمین میان افرادی بدون سرمایه تقسیم می‌شد.
کشاورزی که قبلاً رعیت بود حالا تبدیل به ارباب شده بود، ولی امکانی برای کاشت و برداشت، استفاده از کود، سم و... در اختیار نداشت. از همین رو کشاورزان بی‌سرمایه، مجدداً سراغ اربابان سابق رفته، زمین‌های اهدایی را تحویل داده و در مقابل، اندک سرمایه‌ای به دست می‌آوردند؛ لذا با آنکه شعار اصلاحات ارضی پایان دوران ارباب رعیتی بود، اما این طرح جایگاه اربابان را محکم‌تر ساخت. از سوی دیگر خردشدن زمین‌های بزرگ قابل کشت نیز اولین لطمه را به کشاورزی وارد ساخت. این تحولات موجب شد تا تولیدات کشاورزی از دهه ۴۰ افت پیدا کند. تولید گندم که سالی ۷ میلیون تن بود، بعد از اجرای اصلاحات ارضی به ۴ میلیون تن رسید. کم کم اوضاع به‌گونه‌ای پیش رفت که ایران صادرکننده گندم در دهه ۴۰، در دهه ۵۰ به واردکننده گندم تبدیل شد! بحران تولید گندم با افزایش قیمت جهانی نفت، در دهه ۵۰ همراه بود. در این مقطع دولت به جای حل مشکل کمبود تولید با پول نفت موادغذایی وارد کشور کرد. ایرانی که در سال ۱۳۴۲ فقط ۱۰۰ میلیون دلار واردات محصولات کشاورزی داشت، ۱۴ سال بعد و در سال ۱۳۵۶، ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار محصولات کشاورزی وارد می‌کرد.
این واردات بی‌رویه محصولات کشاورزی، کشاورزان بحران‌زده از اصلاحات ارضی را بیکار ساخت. زرق و برق کالای مصرفی وارداتی و تجملات شهری و بازار کار روستاییان بیکار شده را راهی شهر‌های بزرگ کرد، آن هم برای فعله‌گی و عملگی! مهاجرت روستاییان بسیار زیاد بود، به گونه‌ای که طبق آمار، تهران که در سال ۱۳۳۵ حدود ۵/۱ میلیون جمعیت شهری داشت، در سال۱۳۴۵، ۵/۲ میلیون نفر را در خود جای داد. این رقم در سال ۱۳۵۶ به حدود ۵/۴ میلیون نفر نیز رسید. حاصل این کوچ روستاییان معضل بزرگی به نام حاشیه‌نشینی و زاغه‌نشینی در شهر‌های بزرگ همچون تهران بود. مهاجران روستایی اغلب در زاغه‌ها و گود‌های جنوب شهر تهران، همچون اطراف میدان آزادی (شهیاد)، انتهای خیابان ۱۷ شهریور (شهباز جنوبی)، میدان شوش و میدان غار ساکن می‌شدند. چون زندگی در این مناطق هم ارزان و کم‌خرج بود و هم کسی با آنها کار نداشت. از طرفی بالارفتن هزینه‌های زندگی نه تنها زندگی مهاجران، بلکه زندگی بسیاری از شهرنشینان را نیز با مشکل مواجه ساخت. سیاست اصلاحات ارضی به عنوان یکی از شاخه‌های انقلاب سفید، در ظاهر هدفی جز اصلاح وضعیت کشاورزی و تبدیل ایران به یک کشور صنعتی نداشت، اما در واقعیت هدف از اجرای این سیاست، کاستن از قدرت مالکان بزرگ و ارتقای پایگاه اجتماعی شاه در میان کشاورزان و روستاییان بود. نتیجتاً اجرای این قانون موجب نابودی کشاورزی، ایجاد صنعت وابسته به غرب و رشد حاشیه‌نشینی در شهر‌های بزرگ شد.
واکنش‌های خواندنی اعلیحضرت دغدغه‌مند
روزنگاشت‌های اسدالله علم، می‌تواند بازتابی از سطح دغدغه‌مندی محمدرضا پهلوی نسبت به حل مشکلات کشور و ایجاد رفاه برای ملت ایران باشد. علم در یادداشت روز ۱۷ اسفند ۱۳۴۷ خود می‌نویسد: «شرفیابی. شاه را در جریان تحولات اخیر قرار دادم و چند نکته را مطرح ساختم که او را ناراحت ساخت. گفتم دو برابر شدن آب‌بها مملکت را آشفته کرده است. آسفالت خیابانها در حال از هم پاشیدگی است، فساد کارمندان گمرک رو به گسترش است و اعتبارات بانکی محدود شده و شرکت‌های زیادی رو به ورشکستگی می‌روند، دست آخر درباره بحران مالی دانشگاهها به او هشدار دادم. شاه ناگهان از جا در رفت و مرا مورد حمله قرار داد و گفت وقتی پولی به دستمان نمی‌رسد، چه می‌توانیم بکنیم؟ پاسخ دادم هر بار که توجه اعلیحضرت را به کمبود پول جلب کرده‌ام، پاسخ این بوده که اینطور نیست، دولت به‌اندازه کافی پول در اختیار ندارد و گزارش‌های من نادرست است، اما همین دیروز بود که اعلیحضرت درباره ولخرجی‌های شرکت نفت در زمینه پتروشیمی صحبت کردند!.» اسدالله علم چند روز بعد در تاریخ ۲۷ اسفندماه، تذکر خود را مجدداً تکرار کرده و در شرح آن در روزنوشت خود می‌نویسد: «شرفیابی... یک بار دیگر موضوع افزایش آب‌بها را مطرح کردم، شاه گفت تا کی مردم می‌توانند از چیز‌های مجانی استفاده کنند؟ پیشرفت، پول می‌خواهد. پاسخ دادم افزایش ۷۰ درصدی قیمت‌ها پیشرفت نیست، بلکه فقط بی‌عدالتی است... گاهی بی‌اعتنایی او مرا آزار می‌دهد و ناچار می‌شوم در روز بعد مطلب را مجدداً مطرح کنم.
تا کی می‌توانیم به مردم و نیازهایشان بی‌توجهی کنیم؟.» با وجود فقر و عقب ماندگی مفرط مردم در دوره پهلوی، پهلوی دوم بی‌هیچ نگرانی به سفر‌های تفریحی خارج از کشور می‌رفت. اسدالله علم در خاطرات روز ۳۰ بهمن ۱۳۴۸ خود می‌نویسد: «امروز بعدازظهر که به حضور شاه رفتم، وسط کار ماساژ و حمام بودند، دو ساعتی با هم صحبت کردیم. عرض کردم به نظر من، ایشان هم در ورزش و هم در فعالیت‌های شبانه افراط می‌کنند... به تذکرم خندید... بار دیگر پیشنهاد کردم، به حد کافی خارج از مملکت بوده‌ایم و اکنون بهتر است، برگردیم. مثل اینکه دنیا را بر سرش خراب کرده باشم، اما وظیفه من ایجاب می‌کند که به اطلاع برسانم، پادشاه ایران نمی‌تواند ۴۵ روز را خارج از وطنش و صرفاً بابت استراحت و سرگرمی بگذراند، مردم این چیز‌ها را تحمل نمی‌کنند.» در شرایطی که شاه ایران همچنان در خارج از کشور به سر می‌برد، قیمت برخی اقلام سه برابر شده بود. اسدالله علم در روزنگاشت جمعه ۲ تا چهارشنبه ۷ اسفندماه خود آورده است: «از تهران خبر‌های بد می‌رسد. بلیت اتوبوس‌ها ناگهان سه برابر شده است که باعث اعتراض شدید مردم شده. دانشجویان از حاضر شدن سرکلاس‌ها خودداری کرده‌اند و چند اتوبوس را آتش زده‌اند. آنها از حمایت مردم برخوردارند و تظاهراتشان رو به تشدید.»
در این میان، ممکن است عده‌ای به سخنان هویدا در دادگاه انقلاب درباره عملکرد دولتش اشاره کنند: «در دوران صدارت من، قیمت خودکار بیک ثابت بود و همیشه ۵ ریال بوده و است...»، اما این عده بهتر است به پاسخ هویدا به پرسش بعدی مسئولان دادگاه هم توجه کنند. مسئولان دادگاه در برابر آن پاسخ بی‌ربط هویدا از او می‌پرسند: چطور چنین سخنی می‌گویی؟ شما تورم را از ۳/۰ درصد در عرض ۱۳ سال به ۲۵ درصد رساندید، قیمت غذا و مسکن هم ۲۵ برابر شده است»، هویدا نیز در جواب می‌گوید: «دقت کنید من غذا و ملک را نگفتم، من خودکار را گفتم، چون کسی درس نمی‌خواند، کسی خودکار نمی‌خرید. ما با یک خودکار و موز دادن در مدرسه کاری می‌کردیم که هیچکس نپرسد روزی ۶ میلیون بشکه نفت کجا می‌رود؟.»
شاه طرفدار دموکراسی و ایجاد سیستم تک حزبی!
با وجود تمام کاستی‌ها و سوء‌مدیریت‌ها، پادشاه مشروطه‌خواه و طرفدار آزادی با تأسیس حزب رستاخیز در سال‌های پایانی سلطنتش، پرده از چهره دیکتاتورمآب خود برداشت. محمدرضا پهلوی چندی پس از تأسیس حزب رستاخیز در اسفند ۱۳۵۳، در مصاحبه‌ای عضویت در حزب جدید را اجباری خواند و از کسانی که به عضویت این حزب درنیامده بودند، خواست تا کشور را ترک کنند: «کسی که وارد حزب جدید سیاسی نشود، دو راه پیش رو دارد، چنین شخصی یا وابسته به یک سازمان غیر قانونی است یا به حزب غیرقانونی توده و به بیان دیگر یک خائن است. این چنین فردی جایش در یکی از زندان‌های ایران است یا اگر مایل باشد می‌تواند همین فردا کشور را ترک کند، بی‌آنکه عوارض خروج بدهد و هر جا که بخواهد برود، زیرا ایرانی نیست و جزو ملت ایران نیست و فعالیت‌های او طبق قانون، غیرقانونی و مستوجب مجازات است!.»
منبع: روزنامه جوان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دوران پهلوی فقر و محرومیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۲۴۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رقم پرداختی ما به حوزه حمل و نقل ۳۴ همت است
به گزارش خبرگزاری مهر، هیأت امنای محلات پایتخت، همزمان با دویست و سی و یکمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران آغاز به کار کرد.
زاکانی شهردار تهران در این جلسه با بیان اینکه یکی از مطالبات اصلی در قانون اساسی، پیشبرد امور مبتنی بر نگاه مردم سالاری دینی است، اظهار کرد: منشأ اقدامات و تحرکاتی که در جهان شکل می‌گیرد، انقلاب اسلامی است. مقاومت مردم فلسطین و منطقه فصل جدیدی را برای جامعه جهانی در راستای تحقق عدالت آغاز کرده و امیدواریم با آزادی ملت‌ها و استقلال آنها همراه باشد.
شهردار تهران با تأکید بر اینکه اقدام شورا و مدیریت شهری برگرفته از آن منجر به تشکیل هیئت امنای محلات شده است، خاطرنشان کرد: تلاش مجموعه‌های اجرایی و معتمدین شوراها بر ایجاد ظرفیت جدید است. مدیریت شهری در دوره جدید مدیریت خود را مبتنی بر مشارکت قرار داد و سمت و سوی آن به مسیری هدایت شد که بتوان مشارکت را دنبال کرد. به طوری که تلاش شده با افق ۱۰ ساله شایستگی‌های متعدد این شهر را بازبینی کند و به دنبال ایجاد هویت جدید در شأن پایتخت انقلاب اسلامی در کلانشهر و تک تک محلات آن است.
وی با بیان اینکه نگاه به ظرفیت‌های بی نظیر و بی انتهای مردم نگاهی است که دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی به شمار می‌رود، خاطرنشان کرد: این نگاه می‌تواند ظرفیت‌های جدیدی را برای شهر ایجاد کند. امسال سال تولید است و یک ویژگی در کنار آن است که به مشارکت مردم تأکید دارد و این مشارکت در ابعاد مختلف می‌تواند راهگشا باشد.
زاکانی با تأکید بر اینکه در طرح من شهردارم از دو هزار و ۸۰ طرح با مشارکت ۳۵۴ هزار نفر، هزار و ۴۶۲ طرح انتخاب و نزدیک به چهار هزار میلیارد تومان هزینه شد، گفت: حاصل این اقدام این شد که در سال گذشته عدد مشارکت مردم به یک میلیون و ۳۵۲ هزار نفر رسید و مردم سه هزار و ۳۰۰ طرح انتخاب کردند که هشت همت اعتبار برای آن در نظر گرفته شد. اگر مسیر درست اتکا به مردم نبود و وعده‌ای صادق برای انجام کارهایی که مردم انتخاب کردند، نبود، اینگونه نمی‌شد که به جای ۳۵۴ هزار نفر یک میلیون و ۳۵۲ هزار نفر مشارکت کنند.
شهردار تهران گفت: در سال ۱۴۰۱ مردم از بین طرح‌های اولویت دار، طرح‌هایی را انتخاب و بر آن نظارت کردند که عمده این طرح‌ها به اتمام رسیده است. سال قبل مردم پروژه‌هایی را نیز پیشنهاد دادند و ما پاسخگوی مردم بودیم. صدها طرح در محلات به ما معرفی شد و طرح‌هایی که منطق کارشناسی داشت، برای اجرا انتخاب شدند.
تشکیل ۱۱ خانه جهادی ذیل هیأت امنای محلات
وی با بیان اینکه ذیل هیأت امنای محلات، مدیریت محله و ۱۱ خانه جهادی شکل خواهد گرفت، تصریح کرد: امتداد آن در مساجد و خانواده‌ها امکانی را فراهم می‌کند که پیوستگی عمیقی با متن جامعه ایجاد شود. برای مثال تهران کلانشهری است که در آن نظام سلامت نسبت به بخش‌هایی از کشور در درجه بالاتری قرار دارد؛ لذا مرکز ارجاع از سراسر کشور در حوزه درمان به شمار می‌رود اما فقیرترین شهر به واسطه نبود شبکه مناسب است.
زاکانی با تأکید بر اینکه یکی از وظایف جدی هیئت امنای محلات تشکیل کانون‌های جهادی سلامت و تندرستی است، یادآور شد: این بزرگترین سرمایه و مدل جدیدی از خدمت در جامعه ماست که تا متن جامعه و خانواده‌ها دنبال خواهد شد؛ لذا مفتخریم که نخبگان و مؤثرین محلات، ظرفیتی را به ظرفیت‌های شهر اضافه می‌کنند.
شهردار تهران با بیان اینکه تلاش هیأت امنای محلات برای خلق ظرفیت‌های جدید، افقی جدید برای محلات را ایجاد می‌کند، اظهار کرد: محور قرار دادن مردم برای عبور از مشکلات مورد اهمیت است. مردم ۴۰ و اندی سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی شرایطی را فراهم کردند که به واسطه آنها و با حضور و ظرفیت آنها، قله‌های بزرگ فتح شود.
به گزارش شهر، شهردار پایتخت پس از استماع نقطه‌نظرات شورایی‌ها درباره گزارش ارائه شده توسط معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران نیز گفت: مشخص است که چه کسی خوراک برای دشمن درست می‌کند. بنده باید در مورد چین توضیح دهم و این موضوع مهم است. ما می‌خواهیم به کار مردم برسیم.
شهردار تهران با بیان اینکه قرارداد به خانم سلیمانی ارائه شده است، تصریح کرد: رئیس کمیسیون حقوقی و رئیس کمیسیون حمل و نقل به ادعای معاون حمل و نقل قرارداد را تحویل گرفته‌اند. اگر فیلم‌ها بازبینی شود مشخص است که قرارداد تحویل داده شده است.
وی با تأکید بر اینکه کارآمدی را می‌توان با ادوار گذشته مقایسه کرد، گفت: نزدیک به ۳۲ ماه در خدمت مردم هستیم و امروز باید بگوییم که چه کرده‌ایم. یکی از موارد بودجه و اعتبارات شورا و یکی دیگر نیز عملکرد گذشته است. ما در دوره خودمان وقتی کار را تحویل گرفتیم، اعداد و ارقام مشخصی وجود داشت.
زاکانی با بیان اینکه قوی‌ترین دوره مدیریت شهری دوره ششم است، یادآور شد: از سال ۹۰ تا ۱۴۰۲ آمارها مقایسه شده و هیچ دوره‌ای به اندازه امروز کار انجام نشده است. سال ۹۳ به میزان ۱۳۰ هزار تن آسفالت توزیع شده و در سال قبل یک میلیون و ۵۷۰ هزار تن آسفالت توزیع شد. سیاه نمایی بد است و باید اطلاع داشته باشیم و سخن بگوییم.
شهردار تهران با بیان اینکه در دو سال و نیم اخیر بیش از چهار هزار هکتار به فضای سبز افزوده شد، گفت: سال قبل دو هزار هکتار فضای سبز به عنوان کمربند سبز اضافه شد. در هیچ دوره‌ای امکانات و منابع شهر به اندازه امروز سالم افزوده نشده است.
زاکانی با بیان اینکه در دوره چهار ساله گذشته ۲۱ رام dc و یک رام ac اورهال شد، گفت: در این دوره ۴۸ رام dc اورهال شده و امسال ۱۰ رام قطار ac و ۲۰ رام dc در برنامه است. بنده از این به بعد صحبت خواهم کرد چون عده‌ای خوراک برای اینترنشنال تولید می‌کنند و عده‌ای حرف‌هایی می‌زنند که ایمان را می کشند.
وی افزود: دوستان می‌گویند قبول نداریم. قبول نداشته باشید. بررسی کنید و حرف مستدل بزنید. بنده ۱۳ سال نماینده مجلس بودم و حق نداشتم حرف نادرست پای تریبون بزنم. در ۱۲ سال دوره آقای قالیباف هزار و ۲۰۰ دستگاه اتوبوس خریداری شد و در چهار سال دوره اصلاحات ۱۳۰ دستگاه اتوبوس خریداری شد و ۸۲۶ دستگاه تا امروز در این دوره وارد شده و ۲۷۱ دستگاه آن مربوط به دولت است. مابقی اتوبوس‌ها نیز در حال واردات است. اگر اتوبوس خریدن راحت بود شهردار مدام اتوبوس می خرید.
اینکه تولیدکننده اتوبوس را تأمین نکرده مشکل ما نیست
زاکانی با بیان اینکه امروز دو هزار و ۸۰ دستگاه اتوبوس دائماً فعال هستند، گفت: بنده از سوال ناراحت نمی‌شوم و یک عمر سوال کردم و پاسخ شنیدم و امروز هم پاسخ می‌دهم. آنچه شورا برای ما مصوب کرد پنج هزار میلیارد تومان نقد و دو هزار میلیارد تومان غیر نقد بود که هزینه تأمین دو هزار دستگاه اتوبوس است و ما قرارداد پنج هزار دستگاه اتوبوس را منعقد کردیم. اینکه تولیدکننده تأمین نکرده مشکل ما نیست. ما تسهیلات و منابع نقد و غیرنقد شرکت عقاب را تأمین کرده‌ایم و عمده منابع شرکت اسنا نیز تأمین شده است.
شهردار تهران با بیان اینکه شرکت شتاب اعلام کرده تا پایان سال می‌تواند ۵۰ تا ۱۰۰ دستگاه اتوبوس برقی تحویل دهد، اظهار کرد: بنده بارها اعلام کرده‌ام که مردم را اسیر دست این و آن قرار نمی‌دهم. مدیریت شهری دوره ششم همت کرد که مسیری را پیش ببرد که در کشور بی سابقه است. ما نوع منابع را به گونه‌ای تجهیز کردیم که رشد فزاینده داشته باشد.
وی همچنین تصریح کرد: تحقق منابع ما تحقق بی نظیری است و در ۱۰۰ سال اخیر کسی نمی‌تواند بگوید شهرداری و شورا این میزان بودجه محقق کرده است. منشأ این منابع انضباط مالی، مولدسازی و پیگیری و مشارکت است و این منشأ شرایطی را فراهم کرد تا به جای هزار دستگاه اتوبوس دو هزار و ۵۰۰ دستگاه خریداری شود.
پرداخت ۲ همت بیش از سرفصل‌ها به حمل و نقل
شهردار تهران با بیان اینکه رقم پرداختی ما به حوزه حمل و نقل ۳۴ همت است، یادآور شد: در سرفصل‌ها ۳۲ همت پیش بینی شده بود اما ما ۳۴ همت پرداخت کردیم. ما تلاش کردیم با تکیه بر شرایط تولید داخلی، توسعه حمل و نقل را انجام دهیم.
وی با بیان اینکه پرسش تعدادی از اعضا در مورد سفر به چین بود، گفت: این اقدام جز افتخارات جمهوری اسلامی است. برخی دوستان علاقه ندارند بشنوند. برای اولین بار است که قراردادی برای انتقال تکنولوژی به این معنا انجام می‌شود. ما طرف ماجرا نیستیم و طرف بانک شهر است. بزرگترین شرکت‌ها توسط بانک شهر در چین گردهم آمدند. بانک شهر زیر بار ریسک برای ما نمی‌رود و قوی‌ترین شرکت وارد عمل شد.
کارفرمای ۶۳۰ دستگاه واگن وزارت کشور است
زاکانی با اعلام اینکه کارفرمای ۶۳۰ دستگاه واگن ما نیستیم، گفت: وزارت کشور در سال ۱۳۹۶ کارفرمای دو هزار دستگاه واگن شد. دولت ناتوان قبل نتوانست این قرارداد را عملیاتی کند و دولت انقلابی به میدان آمد و همه دست به دست هم دادند. این کار نشدنی بود و رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل نیز در صحن شورا گفت که اگر همین یک موضوع را به نتیجه برسانید، دیگر نیاز نیست کاری کنید.
شهردار تهران همچنین تصریح کرد: ۵۵ درصد داخلی سازی تجهیزات شامل لوازم داخلی و بدنه و برخی سیستم‌ها بود. ما در چین چند کار انجام دادیم و اولین کار این بود که از ۲۳ تا ۲۷ ماه زمان قرارداد را به ۱۲ تا ۱۴ ماه کاهش دادیم. دومین خاصیت سفر این بود که توافق کردیم که بوژی داخلی سازی شود.
در قرارداد با چینی‌ها ۲۵ میلیون یورو به نفع کشور عمل شد
وی افزود: در داخل کشور هیچ گاه بوژی به این شکل ساخته نشده و مپنا به تازگی وارد ساخت بوژی شده است. ما با چینی‌ها قرارداد بستیم که اعتبار در نظر گرفته شده را انتقال تکنولوژی هزینه کند. ۲۵ میلیون یورو به نفع کشور عمل شد و ایران به عنوان بوژی ساز مطرح شد.
زاکانی با بیان اینکه ماحصل این اقدام برد بزرگی حاصل شد، خاطرنشان کرد: بررسی‌ها صورت گرفت و چینی‌ها در خردادماه نمونه یک در یک را تحویل خواهند داد. بنده اعلام کردم که دهه فجر، اولین واگن وارد خواهد شد و هیچ گاه نامی از نیمه اول سال نبردم. لذا در تأمین ۷۹۱ واگن و ۲۸۰ واگن در قرارداد جدید و ۱۱۳ واگن داخلی پیگیری‌ها انجام شد.
وی با بیان اینکه هشت رام قطار هفت واگنه به طور کامل، ۱۰ رام تجهیزات و مابقی به صورت انتقال تکنولوژی وارد می‌شود، خاطرنشان کرد: این اقدام یک افتخار ملی است. از این پس هرکسی سیاه نمایی کند بنده با عدد و رقم صحبت خواهم کرد و مردم می‌توانند قضاوت کنند.
شهردار تهران با اعلام اینکه دو روز در سفر به چین، ابعاد مختلف حقوقی بررسی شد، گفت: طرف چینی مجاب شد که رویه جدیدی برای ما در نظر بگیرد و بنا شد تکنولوژی و پول چین مبتنی بر نیاز ما مسیری جدیدی را باز کند. ابتدا یک میلیارد و ۴۰ میلیون یورو قرارداد تأمین مالی منعقد شد. در ۱۱ روز ۱۰ شهر را بازدید کردیم و صبح تا شب مشغول به کار بودیم و بعد از این سفر تفاهم در حوزه واگن‌ها و یک تفاهم تأمین مالی نیز منعقد شد.
وی همچنین تصریح کرد: از اتوبوسرانی و تاکسیرانی افرادی به چین سفر و نمونه‌ها را بررسی کردند و بعد از آن بنده برای نهایی کردن قراردادها به چین سفر کردم. چرا برخی ناراحتند که ما می‌خواهیم خودروی با کیفیت ارزان قیمت در اختیار مردم قرار دهیم. پس از بازگشت ما از چین ارقام کاهش یافت. ما ۲۲۰ هزار یورو قرارداد بستیم و تضامین لازم آن وجود دارد.
زاکانی با بیان اینکه طرف حساب ما بانک شهر با تمام امکانات خود است، یادآور شد: دو هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس، ۱۰ هزار ون و ۲۷ هزار و ۵۰۰ دستگاه تاکسی پیگیری شد. عیب ما این است که پا در کفش کسانی می‌کنیم که می‌خواهند کل معادلات را به هم بریزند. قرارداد ما در چین کاملاً مشخص است و کسی که احتمالاً کلاه بر سرش رفته است باید در دادگاه پاسخ دهد. مواردی که مطرح شده ۱۰۰ درصد غلط بود.
شهردار تهران گفت: مدتی است که آن فرد اعلام کرده که می‌گوید اما چه چیزی گفت. وزارت صمت، وزارت کشور و بانک مرکزی همه صفر تا صد موضوع را می‌دانند. موضع ما شفاف و افتخار این دوره است. چهارماه زمان تحویل تعهد چینی هاست که پس از دریافت پیش پرداخت، تحویل می‌دهند.
وی با بیان اینکه نمی‌دانیم چرا برخی ناراحتند، گفت: هیچکس جز ضد انقلاب، آمریکا و اسرائیل از موفقیت‌ها رنج نمی‌برد زیرا مردم به دنبال گشایش هستند.
زاکانی با بیان اینکه قراردادهای دیگر را دستگاه‌های دیگر دنبال می‌کنند، یادآور شد: عده‌ای می‌خواهند کار در شهر انجام نشود اما انجام شد. وزرا از منطقه ۱۷ و ۱۸ بازدید کردند و باور نداشتند که تا این اندازه کار انجام شده است.
شهردار تهران تأکید کرد: فرمایشات برخی اعضا هزار و یک نکته داشت و عدم انعکاس درست واقعیت‌ها بود. تقاضای ما از معاون حمل و نقل این است که موارد را در جلسه هم اندیشی مطرح کند اما برخی اعضا به جلسه هم اندیشی نمی آیند و صحن علنی را نیز ترک می‌کنند و نمی‌خواهند چیزی بشنوند.
وی خطاب به مردم گفت: عده‌ای نمی‌خواهند کار انجام شود اما ما گزارش ۳۱ ماه کار را به تدریج ارائه خواهیم داد و مردم به عینه این گزارشات را خواهند دید.
کد خبر 6091033
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است